K5 vv Heerenveen

Sinds een paar weken zit Boris op voetbal, bij de kabouters van vv Heerenveen. Eerst hadden we zoiets van: eerst je zwemdiploma maar eens halen, omat zwemmen ook al twee keer per week is. Maar omdat zwemles ’s ochtends voor schooltijd is en Boris daardoor ’s middags niet hoeft valt het met de drukte wel mee. De kabouters trainen op woensdag van 16 – 17 uur, dus dat is voor mij ook wel goed te doen op mijn vrije dag. Voor Raisa betekent dit wel dat zij ook altijd mee moet, maar dat is niet anders. Nu het voorjaar weer op komst is, is het ook minder erg (lees: minder koud) om langs de kant te staan.

Een tijdje geleden hadden we Boris opgegeven en toen we van wintersport terugkwamen, had de coördinator van de kabouters een berichtje op ons antwoordapparaat achtergelaten dat Boris kon gaan beginnen. De dinsdag erop ben ik naar de ouderavond geweest en de volgende dag kon Boris gelijk meetrainen voor de voorjaarscompetitie. Op de ouderavond hoorde ik dat Boris in K5 was ingedeeld en zijn vriendje van school, Xanthi, kwam hier ook bij, dus dat was helemaal top.

Gisteren had Boris zijn eerste wedstrijden in De Knipe. In een uur tijd spelen ze 3 wedstrijdjes van een kwartier. In prinicpe 4 tegen 4, maar als beide teams 5 spelers hebben, mag dat ook wel. Spannend, maar wel geweldig vond Boris dat. Op school voetballen ze in de pauzes ook vaak, dus een wedstrijdje was niet helemaal vreemd. Zijn vriendje Xanthi zit al langer bij de kabouters en is duidelijk nu al heel aanvallend ingesteld, let alleen op de bal (heeft trouwens ook een aantal oudere broers die fanatiek voetballen). Boris moet het allemaal nog leren, kijkt ook wel om zich heen, maar lijkt nu vooral een verdediger te zijn. We zullen zien, enthousiast is hij in ieder geval wel. Erg leuk om deze kleine voetballertjes zo fanatiek aan het werk te zien. Ze hebben gisteren 1 wedstrijd gelijk gespeeld, eentje gewonnen en eentje verloren (alle doelpunten zijn door Xanthi gemaakt….).

                    

Wintersport in Kleinwalsertal

De lente is in aantocht, maar wij blikken nog even terug op onze wintersportvakantie in Riezlern (Kleinwalsertal) in Oostenrijk een paar weken geleden. Vrijdag 13 februari vertrekken we, na de zwemles van Boris, om ongeveer 8:30 uur uit Heerenveen. Boris heeft vandaag schoolvrij en dat geeft ons de gelegenheid om vandaag al te vertrekken. We rijden deze dag tot Ulm, waar we voor vannacht een hotel hebben geboekt. Ulm ligt zo’n 135 kilometer voor onze eindbestemming in het Kleinwalsertal. Zo kunnen we morgenochtend rustig het laatste stuk rijden.

Zaterdag 14 februari

Het heeft vannacht gesneeuwd en alles is wit buiten. Onze auto staat in de parkeergarage van het hotel, dus die is nog mooi schoon. Hoe dichter we Riezlern naderen hoe hoger de sneeuw langs de kant van de weg. Ook onderweg sneeuwt het. Om 10 uur zijn we in Riezlern. We verblijven hier in het Sport- und Familienhotel. Twee jaar geleden hebben we hier ook gezeten. In de loop van de middag kunnen we in ons appartement terecht. Wij lopen nu eerst naar het dorpje. Boris en Raisa zijn gelijk druk bezig met sneeuwballen gooien.

We lopen naar de skischool en geven Boris en Raisa gelijk op voor de skilessen. Boris kan de hele dag: van 10 tot 15.30 uur, met een lunchpauze van 1,5 uur. Raisa mag ’s ochtends van 10 – 12 uur naar Kinderland, om daar de eerste beginselen te leren. Het is nog rustig en we besluiten om gelijk maar schoenen en skies te gaan huren voor ons allemaal, hebben we dat alvast maar gedaan. Inmiddels is het bijna lunchtijd en we zoeken een plekje om te lunchen. Terwijl we daar zitten bellen Rixt en Nico, zij zijn inmiddels ook aangekomen en komen hier ook naar toe.

Na de lunch doen we boodschappen en lopen terug naar het hotel, waar we nu wel in ons appartement kunnen. Ook de ouders van Sytze Jan zijn aangekomen en iedereen installeert zich. Boris en Raisa zijn redelijk moe van de lange reis, dus we nemen ze mee naar het zwembad van het hotel. Daar worden ze weer wakker en houden ze het nog mooi even vol. Niet te laat eten en dan snel naar bed. Ook wijzelf maken het niet al te laat vanavond.

                            

Zondag 15 februari

Bij het opstaan zien we een strakblauwe lucht. Vandaag staat de eerste skiles voor de kinderen op het programma. Het is allemaal even wennen en we gaan dan ook ruim op tijd weg. We moeten een tijdje wachten en dan is het zover. Boris en Raisa beginnen allebei in Kinderland, maar wel in verschillende skiklasjes. Raisa ondergaat het allemaal gelaten, ze vindt het wel best. Boris daarentegen heeft wat moeite in het begin en moet een beetje huilen, maar dat is snel over. Bij Kinderland is een houten gebouwtje waar ze naar de wc kunnen, even poppenkast kijken en een snoepje krijgen. Buiten gaan ze met een treintje en in een soort draaimolen. De tijd gaat snel voorbij voor Raisa. Ik haal Raisa weer op en Boris gaat met z’n groep lunchen.

Maandag 16 februari

De rest van de week ziet het dagprogramma er voor de kinderen ongeveer hetzelfde uit. Sytze Jan en ik wisselen elkaar af met het halen van Raisa om 12 uur. De ander gaat met Rixt en Nico mee skiën. Kasper en Matthijs hebben ook (een deel van de week) skiles. Ook halen de pake en beppe Raisa een keertje op, zodat we allebei de hele dag kunnen skieën. Allemaal heel relaxed. Het weer is meestal goed, er ligt meer dan voldoende sneeuw. Het is daarnaast lekker koud, dus de sneeuw blijft de hele dag prima. Boris heeft het ’s ochtends een beetje moeilijk als we hem naar de skiles brengen, maar dat duurt meestal niet lang. Raisa vindt het iedere keer weer prima.

                                  

Dinsdag 17 februari

Vandaag sneeuwt het zo’n beetje de hele dag en er valt bijna een meter sneeuw bij. Het skiën valt dan niet mee en we houden het dan ook niet de hele dag vol.

 

Woensdag 18 februari

De zon schijnt weer uitbundig. Boris hoeft vandaag niet meer naar Kinderland, maar mag het bij het touw proberen. Dat wordt leuker, want in Kinderland was voor hem ook weinig uitdaging meer. Raisa gaat vandaag naar het gedeelte in Kinderland waar Boris eerst was, dus voor haar ook weer wat nieuws.

Boris vindt het hier inderdaad een stuk leuker en ’s avonds is hij enthousiast. Morgen gaan ze met een gedeelte van zijn groep met de bus naar een gemakkelijke sleeplift, alweer een stapje verder. En zijn vriendje Yorrick zit daar ook bij, dus Boris is helemaal blij. Zo wordt zijn skigebied beetje bij beetje groter.

Wij komen vandaag in een stukje tiefschnee terecht…

    

Vrijdag 20 februari

Vandaag mag Boris de sleeplift van de Schwandlift proberen en zo heeft hij in een week tijd toch aardig wat geleerd. Ze komen de hele piste mooi achter de skilerares in een rijtje naar beneden in de V. Een mooi gezicht. Het is vandaag de laatste lesdag en dan zijn er wedstrijdjes voor de kinderen die op les zitten. Dit wordt afgesloten met een prijsuitreiking waarbij alle kinderen een medaille krijgen en een oorkonde.

 

 

 

  Boris met zijn vriendjes Yorrick en Pepijn.

 

 

 

 

 

 Zaterdag 21 februari

Vandaag vertrekken we weer naar huis. We hebben de wekker om half 5 staan, maar om half 4 wordt Raisa al wakker en dan lukt het slapen niet meer. We staan op en vertrekken om kwart voor 5. Het heeft flink gesneeuwd en we komen nog maar net de ietwat steile weg op van het hotel naar Riezlern. Later horen we dat Rixt en Nico, die iets later vertrokken, dit in eerste instantie niet lukte en de sneeuwkettingen moesten gebruiken.

Het rijdt de hele dag vlot door en tegen 15 uur zijn we die middag weer thuis. Raisa heeft onderweg wel twee keer overgegeven, toch wat last van wagenziekte.

We hebben weer een prachtige week gehad en we zien alweer uit naar volgend jaar!